سرور TURN

برای عملکرد بیشتر برنامه های WebRTC ، یک سرور برای انتقال ترافیک بین افراد دیگر لازم است ، زیرا سوکت مستقیم اغلب بین سرویس گیرنده ها امکان پذیر نیست (مگر اینکه در یک شبکه محلی باشند). روش معمول برای حل این مسئله استفاده از سرور TURN است. این اصطلاح مخفف Traversal Using Relay NAT است و یک پروتکل برای پخش مجدد ترافیک شبکه است.

در حال حاضر گزینه های مختلفی برای سرورهای TURN به صورت آنلاین در دسترس است ، هم به عنوان برنامه های خود میزبان (مانند پروژه منبع باز COTURN) و هم به عنوان سرویس های ابری.

هنگامی که یک سرور TURN به صورت آنلاین در دسترس قرار گرفتید ، تنها آنچه شما نیاز دارید RTCConfiguration صحیح RTCConfiguration برای برنامه مشتری شما برای استفاده از آن است. قطعه کد زیر نمونه ای از پیکربندی های RTCPeerConnection که در آن سرور TURN نام میزبان my-turn-server.mycompany.com و در پورت 19403 اجرا می شود. شی conf پیکربندی همچنین از username و ویژگی های credentials برای امنیت دسترسی به سرور پشتیبانی می کند. این موارد هنگام اتصال به سرور TURN لازم است.

const iceConfiguration = {
    iceServers: [
        {
            urls: 'turn:my-turn-server.mycompany.com:19403',
            username: 'optional-username',
            credentials: 'auth-token'
        }
    ]
}

const peerConnection = new RTCPeerConnection(iceConfiguration);